Καρκίνος Οισοφάγου

Ο οισοφάγος είναι ένας μακρόστενος σωλήνας στο πεπτικό μας σύστημα, που ενώνει την στοματική κοιλότητα με το στομάχι. Βρίσκεται ανατομικά μέσα στον θώρακα πίσω από την καρδιά και την τραχεία.

​

Ο καρκίνος του οισοφάγου αναπτύσσεται συνήθως στο εσωτερικό του και εμφανίζεται κυρίως με δύο μορφές: Το αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου το οποίο αναπτύσσεται κυρίως στο κατώτερο τμήμα του οισοφάγου και το πλακώδες καρκίνωμα του οισοφάγου που αναπτύσσεται κυρίως στο ανώτερο τμήμα του.

​

Εκδηλώνεται συνήθως μετά τα 50 και δεν είναι ιδιαίτερα συχνός καρκίνος (9ος σε συχνότητα καρκίνος στους ενήλικες), ενώ προσβάλλει δύο φορές περισσότερους άνδρες απ΄ότι γυναίκες.

 

Συμπτώματα

Τα πιο συχνά συμπτώματα του καρκίνου του οισοφάγου είναι η δυσκολία στην κατάποση (δυσκαταποσία), η ανορεξία και απώλεια βάρους, ο πόνος πίσω από το στέρνο ο οποίος μπορεί να αντανακλά στην πλάτη, η καταβολή και η αδυναμία κ.α.

​

Όλα αυτά τα συμπτώματα αναπτύσσονται προοδευτικά , ενώ κάποιες φορές προϋπάρχει για χρόνια συμπτωματολογία γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (πόνος και κάψιμο πίσω από το στέρνο , όξινες αναγωγές κλπ).

​

Αυτό οφείλεται στο ότι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι από τους κυριότερους προδιαθεσικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του καρκίνου του οισοφάγου και μάλιστα ένα παράδοξο σημείο είναι μερικές φορές, ότι λίγο διάστημα πριν την εμφάνιση της δυσκαταποσίας , τα συμπτώματα αυτά εξαφανίζονται!

​

Παράγοντες κινδύνου

Ο χρόνιος ερεθισμός του οισοφάγου από βλαπτικούς παράγοντες μπορεί να προδιαθέσει σε ανάπτυξη καρκίνου. Οι κυριότεροι από αυτού τους παράγοντες είναι η χρόνια κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ιδιώς όταν συμβαίνει και παλινδρόμηση χολής) και η ακτινοβολία.

​

Αλλά και κάποιες παθολογικές καταστάσεις όπως η αχαλασία του οισοφάγου ( λειτουργική κατάσταση στην οποία ο κατώτερος σφιγκτήρας του οισοφάγου δεν χαλαρώνει με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη στάση τροφών στον οισοφάγο και δυσκαταποσία) και ο οισοφάγος Barrett (προκαρκινική κατάσταση των κυττάρων του κατώτερου οισοφάγου) έχουν έντονη συχέτιση και ενοχοποιούνται για την ανάπτυξη καρκίνου στον οισοφάγο.

​

Τέλος ενοχοποιούνται και άλλες καταστάσεις όπως η διατροφή που είναι πτωχή σε φρούτα και λαχανικά και η παχυσαρκία

​

Πώς γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του οισοφάγου

Η διάγνωση συνήθως μπαίνει με την ενδοσκόπηση η οποία λέγεται και οισοφαγοσκόπηση, κατά την οποία ένα λεπτό όργανο με κάμερα μπαίνει στον οισοφάγο και απεικονίζει την βλάβη σε μία οθόνη. Παράλληλα ο ενδοσκόπος παίρνει μικρά τμήματα του όγκου τα οποία εξετάζονται στο μικροσκόπιο (βιοψία, ιστολογική εξέταση) για να τεκμηριωθεί η διάγνωση.

​

Άλλες εξετάσεις που μπορεί να χρειασθούν είναι το βαριούχο γεύμα ή οισοφαγογράφημα (ακτινογραφία του οισοφάγου που απεικονίζεται η στένωση) και ηαξονική τομογραφία θώρακος και άνω - κάτω κοιλιάς τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως για να διαπιστωθεί η έκταση του προβλήματος και αν έχουν επηρρεαστεί άλλα όργανα ή λεμφαδένες, να καθορισθεί δηλαδή όπως λέμε η σταδιοποίηση του καρκίνου του οισοφάγου. 

 

Λιγότερο συχνά μπορεί να χρησιμοποιηθούν και άλλες εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία (MRI), το ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (EUS), το PET (Positron Emission Tomography) κ.α.

​

Επιπλοκές του καρκίνου του οισοφάγου

Ο καρκίνος του οισοφάγου αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές όπως:

​

Απόφραξη ( πλήρης διακοπή της διόδου της τροφής στο στομάχι με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να καταπιεί και να είναι αδύνατο να τραφεί)

​

Πόνο ( η διασπορά του καρκίνου του οισοφάγου σε διπλανά όργανα προκαλεί έντονο πόνο στον θώρακα)

​

Αιμορραγία ( η βαρύτητα της αιμορραγίας ποικίλει και μπορεί μερικές φορές να είναι πολύ σοβαρή θέτοντας την ζωή του ασθενούς σε κίνδυνο)

​

Σημαντική απώλεια βάρους που οφείλεται στην προοδευτική αδυναμία του ασθενούς να τραφεί.

​

Βήχα ( η διασπορά του καρκίνου του οισοφάγου έξω από τον αυλό του μπορεί να διαβρώσει την τραχεία και να δημιουργήσει τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο, με αποτέλεσμα οι τροφές να περνούν στον πνεύμονα και να προκαλούν δύσκολες αναπνευστικές λοιμώξεις, έντονη δύσπνοια και βήχα)

​

Βραχνάδα ( ο καρκίνος του οισοφάγου κάποιες φορές μπορεί να διαβρώσει τα νεύρα που κινούν τις φωνητικές χορδές και να δημιουργηθεί βραχνάδα στην φωνή ή και δύσπνοια)

​

Πώς αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του οισοφάγου

​

Χειρουργική θεραπεία

 

Η χειρουργική αφαίρεση του οισοφάγου ή οισοφαγεκτομή, είναι η βασική μορφή θεραπείας για να αφαιρεθεί ο καρκίνος και να αποκατασταθεί η δίοδος του πεπτικού ώστε ο ασθενής να μπορεί να τρώει από το στόμα.

​

Η πιο σύγχρονη χειρουργική μέθοδος αντιμετώπισης του καρκίνου του οισοφάγου είναι η οισοφαγεκτομή χωρίς θωρακοτομή:

​

Οισοφαγεκτομή χωρίς θωρακοτομή

Ο οισοφάγος λόγω της θέσης του μέσα στον θώρακα κάνει αρκετά δύσκολη την προσπέλασή του από τον χειρουργό.

​

Στην κλασσική επέμβαση χρειάζεται να γίνουν δύο μεγάλες τομές στον θωρακα και την κοιλιά με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγαλύτερος μετεγχειρητικός πόνος και αυξημένη νοσηρότητα στη μετεγχειρητική περίοδο λόγω της θωρακοτομής και της επίπτωσής της στα πνευμόνια.

​

Στην οισοφαγεκτομή χωρίς θωρακοτομή γίνεται μόνο τομή στη κοιλιά και μία μικρή τομή στον τράχηλο με αποτέλεσμα να υπάρχει μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος και μικρότερος κίνδυνος για επιπλοκές από το αναπνευστικό.

​

Η επέμβαση της οισοφαγεκτομής ακόμα και όταν γίνεται χωρίς θωρακοτομή, αποτελεί πάντα μία μεγάλη επέμβαση, η οποία για να γίνει σωστά χρειάζεται οργανωμένο κέντρο και χειρουργική ομάδα με εξειδίκευση και εμπειρία στον τομέα αυτό.

​

Η χειρουργική αντιμετώπιση στον καρκίνο του οισοφάγου είναι η βασική μέθοδος θεραπείας, όμως μπορεί να χρειαστεί συνδυασμός και με άλλες θεραπείες όπως:

​

Ακτινοθεραπεία

Κάποιες μορφές καρκίνου του οισοφάγου, κυρίως ο πλακώδης τύπος, μπορεί να καταπολεμηθεί συμπληρωματικά με ακτινοβολία και

​

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία μπορεί να είναι προφυλακτική (adjuvant ) όταν μετά την οισοφαγεκτομή δεν υπάρχει κάπου αλλού στο σώμα καρκίνος και στόχο έχει να προλάβει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων στο μέλλον, ή θεραπευτική, όταν ως κύριο στόχο έχει να καταπολεμήσει υπολειπόμενο όγκο στον οισοφάγο ή μεταστάσεις κάπου αλλού στο σώμα.

​