Καρκίνος Στομάχου

Ο γαστρικός καρκίνος είναι μία μορφή καρκίνου που αναπτύσσεται στο στομάχι. Αποτελεί τον 11ο σε συχνότητα καρκίνο στην Ελλάδα και προσβάλλει περίπου 1500 ασθενείς κάθε έτος. Έχει μεγαλύτερη επίπτωση στους άντρες και σχετίζεται σημαντικά με το κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ. 

​

Συνήθως αναπτύσσεται στο εσωτερικό τοίχωμα του στομαχιού και προέρχεται από  κύτταρα του γαστρικού βλεννογόνου. Ο συνηθέστερος τύπος καρκίνου στο στομάχι είναι το αδενοκαρκίνωμα.

​

Συμπτώματα

Ο καρκίνος του στομάχου συνήθως ξεκινάει ασυμπτωματικά και αργεί να δημιουργήσει συμπτώματα. Μπορεί να παρουσιάζεται σαν γαστρικό έλκος και κάποιες φορές ακόμα και αν ο ασθενής υποβληθεί σε γαστροσκόπηση μπορεί να μην γίνει άμεσα αντιληπτός. Σημαντικό είναι ο ιατρός να έχει υψηλό δείκτη υποψίας για να θέσει την διάγνωση έγκαιρα, ώστε να υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες ο ασθενής να χειρουργηθεί και να θεραπευτεί πλήρως. Τα κύρια συμπτώματα που προκαλεί ο καρκίνος του στομάχου είναι:

​

Καταβολή, αδυναμία, αίσθημα δυσπεψίας μετά το φαγητό, αίσθημα φουσκώματος και κορεσμού μετά από μικρά γεύματα, κάψιμο πίσω από το στέρνο, ναυτία, πόνος στην περιοχή του στομαχιού ( στην περιοχή κάτω από το στέρνο και πάνω από τον ομφαλό ), έμετοι και απώλεια βάρους.

​

Τύποι καρκίνου του στομάχου

 

Αδενοκαρκίνωμα ( ο πιο συχνός τύπος, περίπου το 90% των γαστρικών καρκίνων )

​

Λέμφωμα στομάχου ( σπάνιος όγκος ο οποίος προέρχεται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού του στομαχιού )

​

Καρκινοειδές στομάχου ( σπάνιος όγκος που προέρχεται από κύτταρα του στομάχου που παράγουν συγκεκριμένα είδη ορμονών )

​

Στρωματικοί όγκοι ( GIST, Gastrointestinal Stromal Tumors, πολύ σπάνιοι όγκοι οι οποίοι ξεκινούν από κύτταρα του νευρικού δικτύου του στομαχιού )

​

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του στομάχου

​

Για την ανάπτυξη του γαστρικού καρκίνου έχουν ενοχοποιηθεί πολλοί διατροφικοί, περιβαλλοντικοί αλλά και γενετικοί παράγοντες. Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο κάποιος να παρουσιάσει καρκίνο στο στομάχι είναι:

​

Το κάπνισμα , η κατάχρηση αλκοόλ , η μεγάλη κατανάλωση σε αλίπαστα και καπνιστά τρόφιμα , η δίαιτα χωρίς φρούτα και λαχανικά, η κατανάλωση τροφίμων μολυσμένων με μύκητες που παράγουν αφλατοξίνες (κυρίως Aspergillus sp οι οποίοι αναπτύσσονται σε δημητριακά, ξηρούς καρπούς με κακές συνθήκες συντήρησης – υγρασία, ζέστη - και έχουν βρεθεί και στο γάλα ζώων που τρέφονται με τέτοιες τροφές). 

​

Επίσης ενοχοποιείται η κληρονομικότητα και το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του στομάχου, η χρόνια λοίμωξη του στομάχου με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού ( Helicobacter pylori ) καθώς και άλλες καταστάσεις όπως η χρόνια φλεγμονή του στομαχιού ( χρόνια γαστρίτις ), η κακοήθης αναιμία οι πολύποδες στομάχου κ.α.

​

Πώς γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του στομάχου

 

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για να διαγνώσει κανείς τον καρκίνο του στομάχου, η συνηθέστερη είναι η γαστροσκόπηση ( ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού ) κατά την οποία ένα λεπτό όργανο εφοδιασμένο με κάμερα ( γαστροσκόπιο ) εισέρχεται στο στομάχι και απεικονίζει το εσωτερικό του σε μία οθόνη.

​

Στην διάρκεια της γαστροσκόπησης ο ιατρός παίρνει μικρά τμήματα από την βλάβη τα οποία εξετάζονται στο μικροσκόπιο ( βιοψία, ιστολογική εξέταση ) για να τεκμηριωθεί η διάγνωση.

​

Άλλες εξετάσεις που λειτουργούν κυρίως επικουρικά και χρησιμοποιούνται κυρίως για τον καθορισμό της έκτασης της νόσου ( σταδιοποίηση ) είναι η αξονική τομογραφία ( CT-scan ) κοιλίας, θώρακος και το PET ( Positron Emission Tomography ).

​

Πολύ χρήσιμο επίσης μπορεί να είναι (ειδικά στην διάγνωση στρωματικών όγκων και υποβλεννογόνιων βλαβών), το ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (EUS-Endoscopic UltraSonography)

​

Θεραπεία του καρκίνου του στομάχου

​

Χειρουργική θεραπεία ( γαστρεκτομή )

​

Ο στόχος της χειρουργικής θεραπείας είναι να αφαιρέσει το τμήμα του στομάχου που παρουσιάζει τον καρκίνο σε έκταση ώστε να υπάρχουν ασφαλή και υγιή όρια εκτομής. Οι επεμβάσεις αυτές στο στομάχι γίνονται με ανοικτή μέθοδο, αλλά και λαπαροσκοπικά ή και ρομποτικά. 

​

Η ρομποτική αφαίρεση του στομάχου, μερική ή ολική, είναι τεχνική με την οποία επιτυγχάνεται πλήρης και ογκολογικά άρτια αφαίρεση των κακοήθων όγκων του στομάχου, ενώ επιτυγχάνεται και άριστος λεμφαδενικός καθαρισμός του ανώτερου πεπτικού.

​

Υφολική ή μερική γαστρεκτομή

Ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου και την έκτασή του ο χειρουργός μπορεί να αφαιρέσει ένα τμήμα μόνο του στομάχου και να ενώσει ( αναστομώσει ) το υπόλοιπο στομάχι με το έντερο

​

Ολική γαστρεκτομή

Σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να αφαιρεθεί ολόκληρο το στομάχι και οι γύρω ιστοί και να γίνει σύνδεση ( αναστόμωση ) του οισοφάγου απευθείας με το λεπτό έντερο

​

Λεμφαδενικός καθαρισμός

Γίνεται πάντα σε κάθε περίπτωση γαστρεκτομής για καρκίνο και είναι η συμπληρωματική αφαίρεση των λεμφαδένων του στομαχιού για να εξετασθούν ιστολογικά και για να προληφθεί η επέκταση του καρκίνου σε άλλα όργανα

​

Προβλήματα της γαστρεκτομής

Μετά από μια μερική ή ολική γαστρεκτομή μπορεί να υπάρχουν δυσπεπτικά ενοχλήματα, διάρροιες ή σύνδρομο Dumping ( λιποθυμική τάση, αίσθημα ταχυκαρδίας, εφίδρωσης κ.α. που προκαλείται από την γρήγορη δίοδο των τροφών στο λεπτό έντερο ), καθώς και προβλήματα θρέψης. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως υποχωρούν με τον χρόνο και αποκαθίστανται σε διάστημα λίγων εβδομάδων.

​

Ακτινοθεραπεία

Η ακτινοβολία μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε προεγχειρητικά ( neoadjuvant radiation ) για να μικρύνει έναν όγκο ώστε να γίνει πιο εύκολη η αφαίρεσή του, είτε μετά το χειρουργείο ( adjuvant radiation ) για να «αποστειρώσει» την περιοχή από καρκινικά κύτταρα που ενδεχομένως έχουν φύγει στην γύρω περιοχή πριν από την επέμβαση. Συχνα η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με την χημειοθεραπεία.

​

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία, όπως και η ακτινοβολία μπορεί να γίνει είτε προεγχειρητικά είτε μετά το χειρουργείο. Μπορεί να είναι προφυλακτική, όταν έχει αφαιρεθεί όλος ο καρκίνος και γίνεται για να προληφθεί υποτροπή της νόσου στο μέλλον ή θεραπευτική όταν υπάρχουν μεταστάσεις σε άλλα όργανα, οπότε χρησιμοποιείται για να νεκρώσει τα καρκινικά κύτταρα που έχουν μείνει στο σώμα μετά το χειρουργείο.

​

Νεότερες μορφές θεραπείας

Καθημερινά αναπτύσσεται η έρευνα γύρω από τις διάφορες μορφές του γαστρικού καρκίνου και αναπτύσσονται καινούριοι τρόποι αντιμετώπισης τέτοιων μορφών καρκίνου. Τέτοιες μέθοδοι είναι:

​

Η ανοσοθεραπεία ( χρησιμοποίηση ειδικών αντισωμάτων εναντίων των καρκινικών κυττάρων )

​

Η Ενδοπεριτοναϊκή Υπερθερμική Χημειοθεραπεία ( χρησιμοποίηση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων στο εσωτερικό της κοιλιάς, απευθείας πάνω στα καρκινικά κύτταρα )

​

Οι γονιδιακές θεραπείες ( χρησιμοποίηση φαρμάκων νέας γενιάς που στόχο έχουν τις ενδογενείς διαδικασίες πολλαπλασιασμού των καρκίνικών κυττάρων ) κ.α.

​

Όλες αυτές οι νέες μέθοδοι αντιμετώπισης βρίσκονται σήμερα σε επίπεδο εφαρμογής στην κλινική πράξη και στην χώρα μας.

​